Een warme gemeenschap vormen
U denkt misschien, dat ervaar ik wel in het Oosterlicht! Ja? Fijn! Maar zou dit voor iedereen zou zijn? Van jong oud? In de diensten of op andere momenten?
Uit de Bijbel blijkt dat God veel om relaties geeft, hij schiep een mens naar zijn evenbeeld, als geloof leeft ontstaat er een warme gemeenschap (zie de brieven van Paulus bijvoorbeeld). In de beschrijvingen van de eerste gemeenten blijkt dat een gemeenschap geen club is van mensen met dezelfde achtergrond en ideeën: maar een menigte uit alle landen en volken, dus pluriform.
Een van de kenmerken is dat zij elkaar liefhebben. Liefhebben; ook als de persoon je ogenschijnlijk niet zo ligt. Jongeren gaan veel vaker naar de kerk vanwege de relaties die er zijn (45%). Een persoonlijke relatie gaat vooraf aan geloofsgroei. Je kunt heel druk zijn met organiseren, dat je geen tijd meer hebt voor onderhouden van relaties.
Elke groepsgrootte heeft zijn effect op de omgang tussen de mensen in de groep, in een grote groep (lees de kerkdienst) word je minder snel echt gezien. Volwassenen vormen met elkaar soms een kring, waarin een echt gesprek mogelijk is. Hoe kunnen we ervoor zogen dat een kleine groep niet alleen iets voor volwassenen is, maar ook voor kinderen en jongeren?
