De kerstcommercials van de grote supermarktketens raken dit jaar een snaar bij veel Nederlanders. Met name het spotje van de PLUS trok de aandacht. Het reclamefilmpje laat zien hoe een meisje van wie de ouders gescheiden zijn het voor elkaar krijgt met kerst toch de hele familie aan één tafel te krijgen.
Op het spotje is ook kritiek gekomen. Wek je hiermee bij kinderen van gescheiden ouders geen onrealistische verwachtingen? Wordt het voor hen niet extra pijnlijk om kerst bij hun moeder te vieren, terwijl ze weten dat papa deze dagen alleen is?
Harmonie
Ik begrijp de kritiek. Het verhaal van het filmpje is eigenlijk te mooi om waar te zijn. Toch vind ik het ook veelzeggend dat zoveel mensen door deze commercial tot tranen toe geraakt worden. Dat duidt op een diep verlangen naar harmonie.
In de praktijk van het leven lopen we tegen allerlei barsten en breuken aan. Ze overkomen ons en deels zijn we er zelf verantwoordelijk voor. Het lukt ons niet om alle breuken te helen, meestal ook niet voor even, met kerst. Maar diep in ons leeft wel het verlangen naar een wereld die gaaf is, ongeschonden en vol vrede. De commercial van de PLUS brengt die snaar bij ons aan het trillen.
Gebrokenheid
Met kerst vieren we dit verlangen. Het kind dat in Bethlehem geboren werd, kwam op aarde om heel te maken wat gebroken was, om te genezen wat geschonden was, om te verzoenen wat uit elkaar lag. Daar is Hij zijn hele leven én sterven mee bezig geweest. En tot troost voor alle families die met kerst niet als een eenheid aan tafel aanschuiven mag gezegd worden: Hij heeft in zijn eigen leven de gebrokenheid gedragen. Toen er voor Hem geen fatsoenlijke plek was in de herberg. Toen zijn ouders met Hem moesten vluchten naar Egypte. En later, toen Hij op onbegrip stuitte, misverstanden en regelrechte afwijzing. Met kerst vieren we dat Jezus Christus geboren werd om deelgenoot te worden van ons leven, inclusief alle scheuren en mislukkingen, en om ons eens samen te brengen, bij Hem aan tafel.
Niets dreef U uit den hoge
naar wat wij mensen zijn,
dan liefde, louter liefde.
U ziet de schuld en pijn,
waarmee wij allen falen,
maar houdt die grote last,
de wereld met haar kwalen,
in uw erbarmen vast.
(Couplet 5 van: Hoe zal ik U ontvangen)
Ds. Dirk Ophoff