Het regent zacht maar hard genoeg om flink nat te worden. Het thema van de Kerkennacht is ‘Meer dan een dak…..’ Nou, alleen een dak is voor mij vanavond al voldoende.
Net vertrokken bij het Dalems kerkje. Hopelijk komen daar niet teveel mensen, dan is er voor mij op de terugweg misschien nog een lekker kerkkoekje over. In de ruimte naast de kerk kunnen mensen een steentje bijdragen aan de kerk of een dakpan beschilderen en ophangen. Daarop staat geschreven wat zij vinden in een kerk. Mooie woorden.
Ondertussen nader ik op mijn ligfiets “Immanuël”. Nadat ik mijn bril heb drooggepoetst kan ik zien waar ik ben. Deze kerk biedt regelmatig onderdak als ontmoetingsplek voor en met vluchtelingen in de wijk. Zij worden ondersteund. Er wordt samen gegeten, samen gedeeld. Prachtig.
Op naar het Leger. Dat is maar twee straten verderop maar ver genoeg om weer fris gedoucht binnen te komen. Ze denken daar waarschijnlijk dat ik net gedoopt ben of wedergedoopt, beter gezegd…
Het is er gezellig druk en ik word hartelijk welkom geheten. Er klinkt muziek, er is eten en er is een stilteplek. Voor de stilteplek heb ik geen tijd want om 20:30 uur is de prijsuitreiking van de 100 woorden verhalenwedstrijd in de Grote Kerk.
Onderweg word ik ingehaald door een grote, gele bus. De hopper langs de verschillende kerken. Aan boord een enthousiaste dame niet nog nimmer in een kerk is geweest. Kijk, daar doen we het voor! Op de rotonde haal ik de bus bijna in. Hij rijdt nu voor mij en geeft gas…..al hoestend en proestend betreed ik even later de Grote Kerk. Ik hoor de enthousiaste entertainster de eerste verhalenverteller aankondigen.
Een jong meisje leest haar zelfgeschreven verhaal voor. Prachtig! Applaus klinkt, een hand wordt gedrukt, een prijs uitgereikt. Inderdaad een kerk biedt meer dan een dak.
Tot mijn vreugde is het regenen gestopt en kom ik droog aan bij de Johanneskerk. Daar speelt een trio Eftelingmuziek op het podium terwijl het publiek enthousiast meeklapt op de maat. De Efteling…..engeltjes…..zwevende figuren….ik snap de link met de kerk direct! In de hal hapjes, drankjes, het NBG, tijd voor een praatje. Waar ik ook kom zodra ik vertrek volgt er een vriendelijk, zelfs hartelijk afscheid.
Op naar de Ontmoetingskerk. Zij doen voor het eerst mee. Dat kan ook niet anders want het gebouw staat er nog maar net. Ze hebben heerlijke gehaktballetjes, er is een zanggroep en ook hier zijn aardige mensen. De kinderen kunnen knutselen. Net als ik wil vertrekken hoor ik bekend brommend geluid. Even later ruik ik het ook: de grote, gele bus….Mensen stappen lachend uit, hebben genoten van de rit en zijn enthousiast over de kerkbezoeken. Het stoplicht voor mij springt net op rood. Niemand te zien dus ik fiets door. Dat zal mij toch wel vergeven worden nadat ik vanavond maar liefst 6 kerken heb bezocht? En, oh ja, er is bij terugkomt in de Dalemse kerk nog één kerkkoekje over.
foto’s: Jolanda Hulshof, tekst: David Hulshof
